Waar is Natalee Holloway? Deel twee: in de auto

Natalee Holloway had Joran Van der Sloot op 30 mei 2005 in de namiddag slechts kort ontmoet in het casino van het Holiday Inn, waar hij regelmatig gratis pokertornooien speelde. Later op de avond troffen ze elkaar opnieuw in Carlos ‘n Charlie’s, en was er sprake van een amoureuze toenadering tussen Joran en Natalee. 

Joran had zijn vrienden Deepak en Satish intussen ook opgetrommeld. Deepak reed rond in een gepimpte Honda Civic, waarmee het drietal vele meisjes mee probeerde te imponeren. Gebeurde dat ook toen Natalee met Joran de bar verliet en instapte in de wagen van Deepak? Was ze echt onder de indruk van het lage chassis, de muffler en de schermen op de achterzijde van de voorstoelen, waarop de jongens films en videoclips afspeelden? In elk geval stapte Natalee in en bevond ze zich alleen in de wagen, in het bijzijn van drie jongens die ze amper kende. 

Een gevaarlijke situatie

Natalees keuze om mee te gaan met Joran, Deepak en Satish beantwoordt niet aan wat je verwacht van een jonge vrouw die bekend stond als bedachtzaam, hulpvaardig en intelligent. Er wordt gefluisterd dat Natalee dronken was, misschien onder invloed van drugs was en het valt aan te nemen dat ze wel wat voelde voor Joran. Toen het viertal samen wegreed, was er iemand van haar groep die Natalee opmerkte in de auto en haar van aan een bushalte toeriep: “Stap uit die auto! Nu! Wat doe je daar? Ben je gek?”. Zo staat het in Jorans boek en dat komt in meerdere getuigenissen terug. Natalee zou - volgens Joran - uit het raam hebben gehangen en hebben teruggeroepen naar de vriend: “Whoohaa! Ik hou van Aruba. Ik wil bij hem (Joran) blijven.”

Joran voegt hier nog aan toe in zijn boek:

Deepak vraagt haar: ‘Als je vrienden zeggen dat je met hen moet meegaan, kun je dat misschien beter doen. Weet je zeker dat je met ons mee wilt?’

Natalee: ‘Ja, ik wil met jullie mee.’

In een interview uit 2005 voor Current Affairs verklaart Joran Van der Sloot hierover:

Joran: ‘She wanted to come with us. And, uh. It was probably a bad choice. We probably should have told her to get out of the car when her friend told her to get out of the car.”

Dit specifieke moment wordt ook belicht in de getuigenis van Nadira Ramirez, moeder van de broers Deepak en Satish, bij Greta Van Susteren van FOX News, niet lang na de verdwijning van Natalee.

Ramirez verklaart (over Deepak): 

‘He said: I stopped my car, that if she want to go, it's fine. It's not that, yes, we forced her.’

Geen dwang

Wat Joran en de broers (uit mond van hun moeder) hier herhaaldelijk verklaren, is dat Natalee er zélf (uit eigen wil) voor koos om met hen mee te gaan. Deze verklaring klopt ook. Er is geen enkele getuige die stelt dat Joran en de broers plankgas gaven en met Natalee wegreden terwijl ze gillend uit het raam hing en schreeuwde om hulp. Integendeel, dus. Het was haar vrije keuze om met de drie mee te gaan. Dit wordt door Joran en de broers herhaald, in de verf gezet. 

Een herhaling in taal wijst op belang. Het is een heel eenvoudige, maar belangrijke indicator van misleiding. Als analist markeren we wanneer iemand iets herhaalt, zoals Joran en de broers herhalen dat het Natalees keuze was om bij hen in de wagen te blijven. Waarom is dit detail - het was maar een moment - zo belangrijk voor Joran en de broers? Wat Joran eigenlijk zegt is: “Als Natalee gewoon naar die vriend had geluisterd en naar haar hotel was gegaan, dan was het allemaal niet gebeurd.” Joran zégt dit ook letterlijk in het interview voor Current Affairs: ‘We probably should have told her to get out of the car.’ In zijn optiek zijn vooral hij, Deepak en Satish, de slachtoffers. Niet Natalee. Zij heeft er vooral zelf voor gezorgd dat het fout is gelopen. 

Joran maakt zich hier schuldig aan victim blaming. Dat doet hij wel vaker. Zo verklaart hij ook meermaals dat Natalee op hem was afgestapt en met hem wilde praten (en niet omgekeerd), dat zij met hem wilde dansen in Carlos ‘n Charlie’s (en niet omgekeerd), dat zij hem bij de hand had genomen (en niet omgekeerd) en dat zij had aangedrongen op een jello shot, waarbij hij dat shotje uit haar navel had gedronken (en niet omgekeerd). Als klap op de vuurpijl had Natalee ervoor gekozen om bij hem in de Honda te blijven toen een vriend haar vroeg waar ze in godsnaam mee bezig was. 

Victim blaming

Het verwijten van het slachtoffer, of de schuld bij het slachtoffer leggen, is een sterke indicatie (geen direct bewijs) van schuld. Want stel dat Joran volstrekt onschuldig was. Dat hij Natalee braafjes een lift naar haar hotel had gegeven, dat hij haar op haar vraag op het strand had afgezet, omdat ze daar nog even alleen wilde zijn. En stel dat ze de volgende morgen spoorloos was verdwenen, zou hij dan ook de nood hebben gevoeld om haar als slachtoffer indirect de schuld te geven voor de lift die ze van hem had gekregen? Kleine kans. Want was is er mis met die lift naar het hotel, als het misdrijf later is gebeurd? Joran zou daar geen enkele schuld hebben getroffen en ook de nood niet hebben gevoeld om de schuld van zichzelf naar Natalee te verplaatsen. 

Victim blaming is er op gericht om niet schuldig over te komen. Schuldige verdachten voelen deze noodzaak, omdat ze weten wat er is gebeurd en vrezen dat ze als dader zullen worden ontmaskerd. Dat dit zich manifesteert in het taalgebruik van een schuldige verdachte, is een van de pijlers van waarheidsanalyse. Het is psychologisch volstrekt logisch dat een schuldige verdachte zich zal willen verschonen, terwijl een onschuldige verdachte daar de noodzaak niet voor voelt. 

Rest me één prangende vraag. Indien Joran en de broers Natalee verwijten dat ze is in de auto gestapt…

Wat valt haar dan eigenlijk te verwijten?

Je leest het binnenkort in deel 3 van deze blog: Waar is Natalee Holloway?

Wil je zelf graag ontdekken hoe je leugen van waarheid kunt onderscheiden, schrijf je dan in voor mijn workshop, die van start gaat in september.